มีพบกันก็ต้องมีจากกัน เป็นเรื่องธรรมดาที่เราต้องเจอ สำหรับ คนที่มีสัตว์เลี้ยง แน่นอนว่าเมื่อถึงเวลา อาจมีการ สูญเสียสัตว์เลี้ยง ที่เรารักไป ด้วยอายุขัยของสัตว์ ที่สั้นกว่าคน
ลักษณะความสัมพันธ์ของคนกับสัตว์เลี้ยง ย่อมไม่เหมือนความสัมพันธ์ ระหว่างคนกับคน ด้วยกัน หากวันใด ที่ต้องเผชิญกับความสูญเสียสัตว์เลี้ยงไป ก็ต้องรับความจริงให้ได้ และนี่คือบางวิธี ที่จะใช้เยียวยาจิตใจ เมื่อต้องพบกับการลาจาก
ปล่อยความเศร้าออกมาให้เต็มที่
การที่บางคนสูญเสียสัตว์เลี้ยงไปนั้น อาจจะมี ระดับความเสียใจ ที่มากกว่าการสูญเสียคนรอบข้างไปเสียอีก เพราะความรักระหว่างคนกับสัตว์เลี้ยง เป็นแบบไม่มีเงื่อนไข สัตว์เลี้ยงจะมีความภักดีกับผู้เป็นเจ้าของ รวมถึงความใกล้ชิด มีแสดงความรู้สึกกันอย่างตรงไปตรงมา ฉะนั้น ไม่มีประโยชน์ที่จะปิดบังความเศร้าเอาไว้ ปล่อยมันออกมาให้เต็มที่ และนึกถึงช่วงเวลาดีๆ ที่ได้เคยใช้ด้วยกัน ระหว่างเราและสัตว์เลี้ยง
ปรับตัวนี้ช่วงแรก
แน่นอนว่าความเสียใจที่ถาโถมเข้ามา เราไม่สามารถปรับตัว ให้เป็นปกติได้ทัน ในช่วงนี้เราอาจกำลังติดอยู่ในความคุ้นชิน ติดอยู่กับภาพเดิมๆ เช่นเมื่อเรากลับจากที่ทำงานก็จะเห็นเจ้าตัวน้อย วิ่งมาคอยต้อนรับเรา อยู่เป็นประจำ ซึ่งเมื่อมีไม่มีเขาแล้ว ก็จะรู้สึกถึงความผิดปกติ แปรปรวนในอารมณ์ ต้องใช้เวลาสักพัก เพื่อจะได้กลับไปสู่อารมณ์ปกติหลังจากที่ไม่มีเขาแล้ว เวลาจะช่วยเยียวยาทุกสิ่งนั้นเอง
ปล่อยวาง แนวทางที่จะชนะทุกสิ่ง
ความทรงจำ ความคิด หรือสมอง อาจสั่งการให้คุณยังปรับตัวไม่ทัน ที่จะรับกับความสูญเสีย ที่เกิดขึ้น มีความกังวล สะดุ้งตื่นกลางดึก รู้สึกบ้านโล่งเหลือเกิน ไม่เหมือนสิ่งที่มันเคยเกิดขึ้นอยู่เป็นประจำ บางทีอาจถึงอาการหูแว่ว ได้ยินเสียงของสัตว์เลี้ยงของคุณ หรืออาจมีอาการตาฝาด เห็นเขาเดินไปมา ขอให้คุณอย่าวิตกกังวลเกินไป ปล่อยวางตัวเองเสียบ้าง ทุกอย่างไม่ใช่ของเรา เอาธรรมะเข้าข่มเสร็จเลย
สร้างความเคยชินใหม่ๆ
แม้เวลาจะล่วงเลยไปแต่สำหรับบางคน ก็ยังรู้สึก หาความรู้สึกเสียใจ ยังมากอยู่ อาจส่งผลต่อสุขภาพจิตระยะยาวได้ เพราะฉะนั้น ควรหากิจกรรมหรือสิ่งอื่น ที่เราให้ความสนใจในชีวิตประจำวัน ให้มากกว่าเดิม ใกล้ตัวที่สุดคงจะเป็นคนรอบข้าง และใกล้ยิ่งไปกว่านั้นคือดูแลตัวเอง หากิจกรรมที่ทำให้สุขภาพตัวเองดีขึ้น ไปออกกำลังกาย นั่งสมาธิ เล่นเกม ก็อาจจะช่วยบรรเทาความเศร้าเสียใจ ไหนบ้างไม่มากก็น้อย
หาตัวเจ้าตัวน้อยใหม่มาเลี้ยง
ข้อนี้ชั่งใจอยู่ว่า ควรแนะนำไว้หรือไม่ เพราะอย่างที่เคยบอกไว้ในหลายๆ บทความ สัตว์เลี้ยงแต่ละตัว มีลักษณะนิสัยไม่เหมือนกัน หากหวังว่าจะได้รับพฤติกรรมแบบเดิม ที่เราเคยได้รับจากสัตว์เลี้ยงตัวก่อน บอกได้เลยว่า มีโอกาสน้อยมาก ให้ตั้งเป้าไปเลยว่า เราจะเลี้ยงเจ้าตัวใหม่ให้ดีที่สุด เลี้ยงให้ดีกว่าตัวเก่าได้ยิ่งดี ให้ความรักเอาใจใส่มากกว่าเดิม รับรองว่าความสุขจะกลับมาในเร็ววัน
ชีวิตยังมีอะไรอีกเยอะ
สำหรับในวิธีนี้อาจจะดู ใจร้ายไปสักนิดนึง แต่ก็เป็นความจริงที่ในชีวิตเรา ยังมีอะไรที่จะต้องเจอ อีกมากมาย ทั้งการทำงาน การเรียน การพบปะผู้คน เพราะฉะนั้นแล้ว เราต้องก้าวข้ามความเสียใจไม่ได้ แล้วเอาเวลาไปจดจ่อ กับสิ่งอื่นที่มีความสำคัญกับชีวิต ในช่วงระยะเวลานานๆ แต่ก็สามารถคิดถึงสัตว์เลี้ยงตัวน้อยของเราได้ เป็นครั้งเป็นคราว ไม่ได้อมยิ้ม ก็น่าจะเพียงพอ
หาเวลาไปดูแลสัตว์พิการ หรือถูกทอดทิ้ง
ตามศูนย์พักพิงสัตว์ ที่มีสัตว์ที่ถูกทอดทิ้งหรือพิการอยู่มากมาย เราสามารถบริจาคเป็นเงิน บริจาคเป็นอาหาร หรือข้าวของเครื่องใช้ ให้กับสัตว์เหล่านี้ได้ ก็จะเป็นการช่วยเหลือเยียวยาจิตใจอีกครั้งหนึ่ง ถือว่าเป็นการทำบุญให้สัตว์เลี้ยงของเราที่จากไปแล้ว ได้ไปสู่ภพภูมิที่ดี ตามความเชื่อของแต่ละบุคคล
ความรู้สึกเศร้าเสียใจ ของคน ที่สูญเสียสิ่งที่รักไปไป แน่นอนว่า มีอะไรดับที่ไม่เท่ากันอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้น ไม่ควรเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐาน ยกตัวอย่างเช่น กรณีหมาตาย บางคนอาจคิดว่า จะเอาอะไรก็แค่หมาตายตัวนึง แต่สำหรับบางคน อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น คือมีความผูกพัน การให้ความไว้เนื้อเชื่อใจกัน จึงเกิดความเสียใจ อย่างมาก
หากเห็นคนที่เสียใจกับการสูญเสียสัตว์เลี้ยง อย่าไปมองว่า เป็นการ over หรือเกินไปหรือเปล่า ทางที่ดีที่สุดถ้าเป็นคนใกล้ตัว ให้เขาไปทำการปลอบใจเขา ด้วยความจริงใจ ก็จะเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้เขาทำใจ และหายจากอาการเศร้าโศกเสียใจ ได้อีกทางหนึ่ง ขอให้ทุกท่าน มีความสุขกับการเลี้ยงสัตว์นะครับ
เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> UFABET
